Volgens de nieuwe (nog niet door CSNA overgenomen) taxonomie van Svensson (2013) broedt Baardgrasmus in de westhelft van het Mediterrane gebied: Sylvia inornata inornata in Noordwest-Afrika en S i iberiae van Spanje tot in NW-Italië; van Midden-Italië (S cantillans cantillans) en Slovenië oost tot West-Turkije (S c albistriata) broedt Balkanbaardgrasmus. Deze taxa cq populaties worden momenteel (nog) als ondersoorten beschouwd van S cantillans en alleen S c albistriata wordt nu tot de Balkanbaardgrasmus-groep gerekend. 

Nominaat S i inornata is vermoedelijk een standvogel en de andere taxa trekken naar noordelijk tropisch Afrika. Het broedgebied van Moltoni's Grasmus S subalpina is tussen dat van Baardgrasmus en Balkanbaardgrasmus gelegen.

In driekwart van de gevallen kon de ondersoort niet worden bepaald en bij vele van deze kon in principe Moltoni's Grasmus niet worden uitgesloten; de overige betroffen 12 S c cantillans/inornata en twee Balkanbaardgrasmussen S c albistriata. Met behulp van nieuwe kenmerken zal de commissie de determinatie van al deze vogels nog een keer bestuderen. Er werden veel meer mannetjes dan vrouwtjes opgemerkt. De meeste gevallen waren in het voorjaar (eind april-begin juni). In sommige jaren leek sprake te zijn van een influx zoals in 1983 (zes) en 1995 (vijf). Een ringterugmelding betrof een mannetje geringd op 12 mei 1983 te Makkumerwaard, Wûnseradiel, Friesland, dat op 21 mei 1983 werd teruggevangen op Helgoland, Schleswig-Holstein, Duitsland.

ABvdBerg [2013]