Broedt in Californië, VS, en rond de Golf van Californië, Mexico, en overwintert langs de westkust van Latijns Amerika tot in Chili. Zeer zeldzaam in het Atlantische gebied met in Europa minder dan 10 exemplaren in kolonies van Grote Stern S sandvicensis, met name in Frankrijk en Spanje ook broedend. 

De Nederlandse vogel werd 16 jaar na de waarneming aanvaard nadat jarenlang werd betwijfeld of de soort in het veld te onderscheiden was van hybriden en andere oranjesnavelsterns. Die twijfel verdween grotendeels nadat DNA-onderzoek en kleurringen hadden uitgewezen dat minstens drie jaarlijks in 2002-15 in Europa waargenomen exemplaren inderdaad zuivere Sierlijke Sterns betroffen. Bovendien dook de Nederlandse vogel later in 2002, op 20 juni en 8 juli, ook op langs de oost- en zuidkust van Engeland, waar hij (eveneens 16 jaar later) werd aanvaard. Behalve in Frankrijk en Spanje werd de soort in Europa nog vastgesteld in België (1988), Canarische Eilanden (2004), Denemarken (2000), Duitsland (2004), Engeland (2002 (3), 2005 en 2017 (exemplaar van mei 2002)), Ierland (1982, 1999, 2001, 2002, 2005 en 2013) en Portugal (2011).

ABvdB [2020]