Broedt in noordelijk Noord-Amerika; overwintert in centraal Zuid-Amerika.

De datums passen in het patroon in Brittannië (33 tot en met 2014) en Ierland (ten minste 11 tot en met 2003) waar de meeste van 25 gevallen in 1954-92 dateerden van juli-augustus (ook twee in april-mei, zes in september en één in oktober). Deze voor Nearctische steltlopers ongebruikelijke verspreiding over de maanden, het voorkomen van de meeste exemplaren in de oosthelft van Engeland en de overwegend door het binnenland van Noord-Amerika lopende trekroutes suggereren dat het merendeel van de Britse vogels niet rechtstreeks de Atlantische Oceaan is overgevlogen maar een andere weg heeft gevolgd (Vinicombe & Cottridge 1996). Behalve in Brittannië en Ierland werd de soort tot en met 2016 in Europa bijvoorbeeld vastgesteld in de Azoren (drie), Denemarken (april 1998), Duitsland (juli 2008), Finland (twee), Frankrijk (c 10), Griekenland (september 2016), Hongarije (juli 2006), IJsland (juni 1985), Noorwegen (zeven), Spanje (twee of drie) en Zweden (vijf). Opmerkelijk genoeg werd de vierde vogel na zijn verblijf in Limburg op 11-12 mei 2016 binnen een week tweemaal op meer dan 100 km afstand teruggevonden op twee plekken in twee andere provincies (Borculo, Gelderland, op 14-18 mei op 105 km en Terschelling, Friesland, op 19 mei op 165 km).

Zeldzame vogels van Nederland [2001]; ABvdBerg [2016]