Broedt in oostelijk Europa van Polen en de Zwarte Zee oost tot in Oost-Kazakhstan.

Vooral sinds 2000 steeds talrijker waargenomen overwinteraar in Nederland, aanvankelijk vooral in het binnenland maar later ook langs de Noordzee-kust, met een eerste gemengd broedgeval in 2012 te Amerongen, Utrecht. In 2016 waren er bijvoorbeeld drie broedgevallen (kennelijk ook zuivere) in een gemengde kolonie van grote meeuwen te Lelystad, Flevoland.

Mede door de publicatie van herkenningsartikelen (onder meer DB 13: 145-148, 1991; 14: 91-94, 1992, Limicola 9: 121-165, 1995, BB 90: 25-62, 369-383, 1997) kwamen er (pas) sinds de winter van 1995/96 steeds meer meldingen van dit voorheen Kaspische Geelpootmeeuw genoemde taxon (DB 19: 319-320, 1997). Het betrof meestal adulte; meldingen van eerste-winters leverden toen soms nog determinatieproblemen op (cf DB 19: 319, 1997 (foto). Het aantal waarnemingen nam in het begin van 1998 toe; zo werden op 15 februari 40 exemplaren geteld op een slaapplaats te Oost-Maarland, Eijsden, Limburg (cf LV 9: 14-18, 1998). In oktober-november 1998 werden ten minste 80 exemplaren gemeld waarvan de meeste in Limburg maar ook een aantal langs de Noordzeekust en elders (BW 11: 445, 1998 (foto), DB 20: 317, 1998 (foto’s). Aantallen waren ook hoog in de winter van 1999/2000 (LV 11: 19-20, 2000). De redenen waarom het aantal Pontische Meeuwen in Nederland, Duitsland en andere landen in West-Europa significant is toegenomen zijn onbekend (Andreas Buchheim in litt). Voorheen kan de soort deels over het hoofd gezien zijn door onbekendheid met zijn kenmerken (cf van den Bergh et al 1979). De soort wordt sinds 1 januari 1998 niet langer beoordeeld door de CDNA. 

Zeldzame vogels van Nederland [2001]; ABvdBerg [2016]