Broedt op eilanden in oostelijke Atlantische Oceaan tussen 43 en 25°N; overwintert rond Zuid-Afrika.

Dit is de zeldzaamste van de aanvaarde grote pijlstormvogels. Driemaal werd de soort uitgeput aangetroffen in het binnenland. Andere gevallen betroffen exemplaren die dood op het strand werden gevonden of vanaf de kust boven zee werden gezien. Behalve een enkele in mei waren alle van eind september tot eind november. De niet-verzamelde langsvliegers kunnen mogelijk betrekking hebben gehad op de tot voor kort conspecifiek geachte, uit het Middellandse-Zeegebied afkomstige (maar ook bij Bordeaux, Frankrijk, broedende) Scopoli’s Pijlstormvogel Calonectris diomedea, die moeilijk in het veld is te onderscheiden ondanks onder meer kleiner formaat, lichtere kop en mantel en licht centrum op onderzijde van handpennen (DB 20: 216-225, 1998). Kaapverdische Pijlstormvogel C edwardsii verschilt duidelijk door een nog kleiner formaat dan Scopoli’s en onder meer een kleinere kop, dunnere donkere snavel zonder geel en langere staart maar is tot nu toe niet met zekerheid ten noorden van de Selvagen gezien.

ABvdBerg [2012]