Broedt van Mongolië, Baikalmeer, Amoervallei, Noord-China tot in Noord-Korea en overwintert van Zuidoost-Azie tot op Sumatra, Indonesië. Westelijke winterwaarnemingen zijn bekend van onder meer Noord-Pakistan en Goa, India.

Er zijn bijna 10 waarnemingen in Europa waarvan behalve de Vlielandse vogel ook een exemplaar geschoten te Akershus, Noorwegen, op 29 september 1985 werd aanvaard. Bij de overige waarnemingen, waaronder twee uit Nederland (15 mei 1999 te Den Oever, Noord-Holland, en 5 november 1999 te Duiven, Gelderland), gaven de omstandigheden aanleiding om te denken aan een herkomst uit gevangenschap. Dat geldt ook voor een mannetje op Fair Isle, Shetland, Schotland, op 7-28 mei 1985 dat aanvankelijk als wild werd aanvaard maar naderhand toch van de Britse lijst is verwijderd. Een Britse najaarswaarneming van Northumberland, Engeland, van 26 augustus tot 5 september 1997 werd afgewezen louter vanwege het feit dat de soort in de kooivogelhandel werd aangetroffen.

Op basis van trekgedrag wordt de soort in staat geacht op eigen kracht West-Europa te bereiken; het verspreidingsgebied komt overeen met dwaalgasten waarvan de herkomst niet wordt betwijfeld, zoals Kroonboszanger Phylloscopus coronatus en Maskergors Emberiza spodocephala. Gezien het voorkomen als doortrekker in bijvoorbeeld Hong Kong is de soort wellicht het meest in september-oktober te verwachten. Voor de Vlielandse vogel kan worden aangetekend dat het een eerstejaars was en dat er in 2005 vanwege de uitbraak van vogelgriep weinig handel in vogels plaatsvond.

ABvdBerg [2013]